Ιωάννης Αντωνίου

Βιογραφικό σημείωμα

 

ΘΕΣΕΙΣ  ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ  ΕΥΘΥΝΗΣ	Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, 11/2019 έως σήμερα. Διευθυντής Εκπαίδευσης Νέας Γενιάς Ζηρίδη, 2015-2017. Μέλος του Δ.Σ. του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, 2013-15. Αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Προτύπων Πειραματικών Σχολείων (ΔΕΠΠΣ), 2011-2015. Διευθυντής του 2ου Προτύπου Πειραματικού Γυμνασίου Αθηνών, 2007-2015. Διδάσκων Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΣΕΠ), 2006-2016.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ  ΣΤΗΝ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ	Εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, 1980-2015.
ΣΠΟΥΔΕΣ	PhD στην Ιστορία της Τεχνολογίας, ΕΜΠ/ΕΚΠΑ, 2004. Επιστημονικός επισκέπτης στο Virginia Technological Institute and University, 2004. Master στην Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών και της Τεχνολογίας, ΕΜΠ/ΕΚΠΑ, 2000. Πτυχιούχος Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ, 1976.
ΒΙΒΛΙΑ	Η Πλινθοκεραμοποιία Σ. & Ν. Τσαλαπάτα (1917-1978), Αθήνα, Πολιτιστικό Ίδρυμα Τραπέζης Πειραιώς, 2009. National Identities of Engineers, their Past and Present, Atlanta, USA, Routledge (Taylor & Francis Group) History and Technology Volume 23, n. 3,Σεπτέμβριος 2007. Guest editor μαζί με το Μ. Ασημακόπουλο και τον Κ. Χατζή. Οι Έλληνες Μηχανικοί, Θεσμοί και Ιδέες, 1900-1940. Αθήνα, ΒΙΒΛΙΟΡΑΜΑ, 2006.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ/ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ	Ανακοινώσεις σε διεθνή και εθνικά επιστημονικά συνέδρια και συναντήσεις. Δημοσιεύσεις σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά, σε πρακτικά διεθνών και ελληνικών επιστημονικών συνεδρίων και συλλογικούς τόμους.

O Γεράσιμος Kουζέλης, καθηγητής Eπιστημολογίας και Κοινωνιολογίας της Γνώσης στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε κοινωνιολογία, φιλοσοφία και πολιτική επιστήμη στα Πανεπιστήμια του Mάρμπουργκ και της Φραγκφούρτης, όπου και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή το 1986.

Δίδαξε κοινωνιολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια της Φραγκφούρτης, του Αιγαίου, της Θεσσαλονίκης, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κληθεί να δώσει διαλέξεις στα πανεπιστήμια του Βερολίνου (Ελεύθερο), του Λονδίνου, της Κύπρου (Δημόσιο και Ευρωπαϊκό), της Κωνσταντινούπολης (Βοσπόρου), του Τελ Αβίβ, της Φλωρεντίας, της Φραγκφούρτης, του Χάρβαρντ, της Ιένα και στα περισσότερα ελληνικά πανεπιστήμια. Το εαρινό εξάμηνο του 2015 ήταν προσκεκλημένος επισκέπτης ερευνητής του Ινστιτούτου Remarque του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Έχει ασχοληθεί ερευνητικά και συγγραφικά με την «κριτική θεωρία», την κοινωνιολογία της γνώσης, της εκπαίδευσης και της τεχνολογίας, την επιστημολογία των κοινωνικών επιστημών, τις μορφές εξουσίας στις καθημερινές σχέσεις, τη φτώχεια και το ρατσισμό. Έχει διευθύνει είκοσι ερευνητικά και παρεμβατικά κοινωνικά προγράμματα, από το 2010 τα: Αξιολόγηση του Δικτύου Σχολικής Καινοτομίας • Διαπολιτισμική επιμόρφωση προσωπικού καταστημάτων κράτησης και υπηρεσιών ενηλίκων • Εκμάθηση Ελληνικής Γλώσσας και Ιστορίας σε Γονείς Μετανάστες • Fundamental Rights Education in Europe (Daphne) • Εκπαίδευση Υπηκόων Τρίτων Χωρών • Διαπολιτισμική επιμόρφωση δημοσίων υπαλλήλων • «Συνεργάζομαι στο ιστορικό κέντρο» • «Σχολιασμένη επιστημονική δίγλωσση έκδοση του πλήρους έργου του Αριστοτέλη» • Δημοκρατική Παιδεία.

Έχει δημοσιεύσει δεκαεπτά βιβλία, τα πιο πρόσφατα από τα οποία είναι τα:

• Κουζέλης Γ. και Χριστόπουλος Δ. (επιμ.) (2012), Ιδιότητα του πολίτη. Πολιτικός λόγος, ιστορία και κανόνες σε συγκριτικές προοπτικές, Αθήνα: Πατάκης
• Kouzelis G. et al. (2013), Criminal Justice System Personnel. Education and Training. What about Fundamental Rights? A European Typology, Athens and Florence: FREE and European Commission
• Κουζέλης Γ. (2014), Φασισμός και δημοκρατία, Αθήνα: Νήσος.

Ο Σωτήρης Γκλαβάς είναι πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του (1969-1972) υπήρξε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. και αργότερα του Ιδρύματος «Mycenian Foundation ING» (1973-1975).
Είναι Διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Διορίστηκε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως Φιλόλογος και έχει υπηρετήσει σε Γυμνάσια και Λύκεια. Υπηρέτησε στο ΥΠΕΠΘ ως ειδικός συνεργάτης του Υπουργού Εθνικής Παιδείας (1990), ως προϊστάμενος της Διεύθυνσης Σπουδών Δ.Ε. (1990-1993) και ως ειδικός σύμβουλος της Υπουργού Εθνικής Παιδείας (2004-2006).
Υπηρέτησε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ως Πάρεδρος και ως Σύμβουλος Φιλολόγων. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Ερευνών, Τεκμηρίωσης και Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και Αναπληρωτής Πρόεδρος και τέλος Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Έχει διατελέσει Ειδικός Γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (2013-2015).
Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ/ΕΣΥΠ) και συμμετείχε και συμμετέχει σε πολλά συλλογικά όργανα ως μέλος Διοικητικών Συμβουλίων και Επιστημονικών Ενώσεων.
Έχει διδάξει για πολλά χρόνια στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση τα μαθήματα «Ιστορία της Εκπαίδευσης», στη Σχολή Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (2004-2010) και «Ιστορία Εκπαιδευτικής Πολιτικής» στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών (2004-2015).
Έχει μεγάλο και ποικίλο συγγραφικό έργο: βιβλία, μελέτες και άρθρα δημοσιευμένα σε διάφορα επιστημονικά περιοδικά.
Έχει αναπτύξει μεγάλη επιστημονική και ερευνητική δραστηριότητα ως έκτακτος Επιστημονικός Συνεργάτης του Κέντρου Σπουδών Αρχαιότητας της Ακαδημίας Αθηνών, ως μέλος επιστημονικού κλιμακίου ανασκαφής του θρησκευτικού Κέντρου των Μυκηνών, ως Επιστημονικός Συνεργάτης του Μουσείου της Θήβας και ως υπεύθυνος πολλών ερευνών στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε δεκάδες επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, καθώς και σε πολλά επιμορφωτικά σεμινάρια στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
Έχει λάβει μέρος σε εκατοντάδες επιτροπές και ομάδες εργασίας διοικητικής φύσεως τόσο στο ΥΠΕΠΘ όσο και στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ενώ είχε την ευθύνη συγγραφής πολλών επιστημονικών έργων και βιβλίων στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.

Ο Αλέξης Δημαράς (1932-2012) σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη και διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας Ελλάδας και πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Ήταν Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και για το έργο του στην Ιστορία της Εκπαίδευσης τιμήθηκε με τον τίτλο του Επίτιμου Διδάκτορα από τα Πανεπιστήμια Αθηνών και Πατρών. Το 2011 τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση για πρώτη φορά στην Ελλάδα με τον ανώτατο τίτλο τιμής του Ταξιάρχη (Commandeur) του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα. Σημαντικότερα έργα του είναι το δίτομο Η μεταρρύθμιση που δεν έγινε(Ερμής, 1973), Το εθνικό απολυτήριο, Μια πρόταση που έγινε, Τεκμήρια για την ιστορία (Ερμής, 1997), Σχολή Μωραΐτη 1936-2006: Ξεφυλλίζοντας 70 χρόνια παιδείας (Σχολή Μωραΐτη, 2006). Επιμελήθηκε το δίτομο Μίλτος Κουντουράς, Κλείστε τα σχολειά [Εκπαιδευτικά Άπαντα] (Γνώση, 1985). Δημοσίευσε πλήθος μελετών και άρθρων σε πολλούς συλλογικούς τόμους και περιοδικά, ενώ το 2008 εξέδωσε, μαζί με τη Βάσω Βασιλού-Παπαγεωργίου, το ιστορικό βιβλίο-λεύκωμα Από το κοντύλι στον υπολογιστή (ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ).

(Πηγή: Μεταίχμιο)